Gabriela

Nazywam się Gabrysia i mam 22 lata. Na co dzień pracuję biurowo, a w weekendy studiuję prawo. Zwierzęta zawsze były obecne w domu rodzinnym - zaczynając od papug falistych, przez nimfy czy świnki morskie, po koty. Nie dziwnym było, że gdy wyprowadziłam się z domu brakowało mi czworonożnego przyjaciela i nie minęło dużo czasu, gdy Cicia mnie znalazła i wybrała.

Jak tylko zobaczyłam jej zdjęcie wiedziałam, że to kociak dla mnie, ten którego będę mogła sobie ukochać i odwzajemni moje uczucie. Nie pomyliłam się, bo nawet jeść nam się chce w tym samym momencie haha. Jest bardzo pogodną i przyjacielską 2-letnią kotką. Kastrowaną i szczepioną.

Opieka nad psami również nie jest mi straszna. Regularnie zajmuję się dodatkowo dwoma psami mojej przyjaciółki, czy to z nią czy samotnie. Najważniejszym dla mnie w takich przypadkach jest uszanowanie woli właściciela i nieodbieganie znacząco od przyjętego traktowania w relacji właściciel-zwierzę (no chyba, że chodzi o dodatkowe wygłaskanie, to nie mogę nic obiecać ;) ). Niekiedy wpada do mnie również Okto - około 8-10 letni niewidomy piesek. Jak na swój wiek oraz ograniczenia jest niezwykle żwawym psiakiem, a do tego niezwykle uroczym.

Tak jak pisałam powyżej - zawsze w domu były zwierzęta i zwykle to ja przejmowałam odpowiedzialność za dobranie odpowiedniej karmy oraz ewentualne wykluczenia ze względu na alergie pokarmowe; wizyty weterynaryjne, w tym także szczepienia. Uważam, że jako "laik" a bardziej osoba bez wykształcenia w tym kierunku mam bardzo dużą wiedzę odnośnie kociej behawiorystyki - moim zadaniem jest sprawienie, aby Cici było jak najlepiej, prawda?