Anaplazmoza u psa

Kleszcze to pasożyty, które stanowią realne zagrożenie zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Są one bowiem nosicielami niebezpiecznych chorób, które bez odpowiedniej prewencji i szybkiej diagnostyki, mogą doprowadzić nawet do śmierci zarażonego. Popularną infekcją bakteryjną u psa jest anaplazmoza. Zwykle przebiega ona w dwóch formach – w postaci zakażenia białych krwinek lub płytek krwi. Żadne preparaty na kleszcze nie zapewniają pełnej skuteczności w ochronie przed tego rodzaju dolegliwością. Jakie objawy wywołuje anaplazmoza u psa oraz jak skutecznie jej zapobiegać?

Anaplazmoza u psa – charakterystyka śmiertelnej choroby odkleszczowej

Anaplazmoza to choroba zakaźna, wywołana przez bakterie z rodzaju Anaplasma phagocytophilum. Pasożyty przenoszone są przez kleszcze, a schorzenie bardzo często występuje w tych samych regionach co kleszczowe zapalenie mózgu, babeszjoza czy borelioza. 

Anaplazmoza po raz pierwszy została zidentyfikowana w Stanach Zjednoczonych, na początku lat 90-tych. Natomiast na terenie Polski, w skali całego roku, odnotowanych jest zaledwie kilka przypadków zachorowania. Zdaniem specjalistów, takie rezultaty wynikają ze słabo rozwiniętej gałęzi diagnostycznej w kraju.   

Bakterie z rodzaju Anaplasma to drobnoustroje, które klasyfikowane są jako wewnątrzkomórkowe pasożyty. To oznacza, że aby mogły one żyć i rozwijać się w organizmie zwierzęcia, potrzebują do tego żywej komórki gospodarza. Warto dodać, że bakterie z tego gatunku nie występują w środowisku w stanie wolnym. Nie można zatem zarazić się nimi w kontakcie z wodą lub glebą. Ponadto anaplasmy są pasożytami, które wykazują bliskie pokrewieństwo z riketsjami, czyli bakteriami wywołującymi tyfus plamisty – śmiercionośną chorobę u zwierząt i ludzi.

Anaplazmoza – jak dochodzi do zakażenia u psa?

Do zakażenia anaplazmozą dochodzi w wyniku ukąszenia psa, przez zainfekowanego kleszcza. Warto pamiętać, że nie każdy pasożyt, który zostanie zidentyfikowany w skórze zwierzęcia, będzie stanowił dla niego śmiertelne zagrożenie. Wedle statystyk, zaledwie jeden na trzy kleszcze, są potencjalnymi nosicielami choroby bakteryjnej. 

Jeśli jednak dojdzie do infekcji w wyniku ukąszenia kleszcza, bakteria Anaplasma phagocytophilum przedostaje się do wnętrza organizmu psa. Wówczas rozprzestrzenia się drogą naczyń krwionośnych i chłonnych, atakując tym samym krwinki białe oraz komórki układu krwiotwórczego, czy siateczkowo-śródbłonkowego. 

Skutkuje to pojawianiem się w narządach okołonaczyniowych nacieków limfocytarnych. Wszystkie zakażone komórki ulegają rozpadowi, co w efekcie prowadzi do uwolnienia drobnoustrojów do krwi – czyli tzw. wtórnego rozsiania infekcji. Czas, w którym choroba postępuje i rozwija się do stadium zagrażającego zdrowiu i życiu, wynosi przeważnie od 5 do 21 dni.

Anaplazmoza u psa – objawy zarażenia 

Anaplazmoza u psa, w większości przypadków przebiega bezobjawowo. Czasami zdarza się także, że przybiera ona łagodną formę. Dzieje się tak dlatego, iż jest ona chorobą samoograniczającą, której objawy mogą ustać samoistnie, nawet po upływie kilku dni. Z uwagi na specyfikę tego schorzenia, anaplazmoza w Polsce jest niezwykle trudna do zdiagnozowania, a częstotliwość jej występowania, w wielu przypadkach pozostaje niewiadomą.

Istnieje jednak kilka charakterystycznych sygnałów, które mogą świadczyć o rozwoju anaplazmozy w organizmie psa. Należy do nich m.in.:

• stan gorączkowy (najczęściej powyżej 39°C,)
• dreszcze,
• ogólne osłabienie organizmu
• brak apetytu,
• zmęczenie i nadmierna senność,
• bóle mięśni i stawów,
• kaszel (najczęściej mory, świadczący o zakażeniu układu oddechowego).

Oprócz objawów ogólnych, występują także symptomy bezpośrednio związane z infekcją układu pokarmowego. Do powszechnych dolegliwości zaliczyć można: 

• wymioty, 
• nudności, 
• biegunkę, 
• bóle brzucha,
• bóle w okolicy wątroby i śledziony.

Jak wygląda przebieg leczenia anaplazmozy u psa?

Zdiagnozowana anaplazmoza u psa wymaga natychmiastowej kuracji. Polega ona przede wszystkim na regularnym podawaniu zwierzęciu antybiotyku przepisanego przez lekarza weterynarii. Zwykle jest to doksycyklina. W całym procesie rekonwalescencji, nie bez znaczenia jest także leczenie objawowe. Ma ono na celu złagodzenie bólu i zmniejszenie dyskomfortu pupila, z powodu odczuwanych przez niego objawów infekcji. W praktyce polega ono na redukowaniu stanu gorączkowego i podawaniu środków przeciwbólowych.

Warto pamiętać, że nieleczona anaplazmoza może prowadzić do licznych powikłań, na które podatne są szczególnie psi seniorzy oraz czworonogi z obniżoną odpornością. Aby tego uniknąć, najlepszym rozwiązaniem w walce z anaplazmozą, jest skuteczne przeciwdziałanie temu schorzeniu.

Anaplazmoza – jak zapobiegać zarażeniu?

Najskuteczniejszym sposobem, aby uchronić psa przed skutkami choroby odkleszczowej, jest prowadzenie regularnych działań profilaktycznych. Oznacza to, że zwłaszcza w sezonie, pies powinien być odpowiednio zabezpieczony przed atakami kleszczy. Chcąc wykorzystać w tym celu dostępne na rynku preparaty, najlepszym rozwiązaniem będzie wcześniejsze skontaktowanie się z lekarzem weterynarii, w celu doboru najwłaściwszego specyfiku. 

Zaleca się stosowanie jednego preparatu jako środek wiodący, spośród bogatej gamy dostępnych na rynku produktów. Mogą to być m.in.  tabletki, obroże na kleszcze, czy krople typu spot-on. Powinien to być preparat mało inwazyjny, który może posłużyć jako skuteczna prewencja przez cały rok. 

Natomiast w okresie wzmożonej aktywności kleszczy, warto wspomóc się również dodatkowym specyfikiem, takim jak np. spray odstraszający kleszcze, czy specjalne naklejki tickless.