Rodzaje alergii u psów

Psy mogą zmagać się z alergiami na wiele czynników, które pojawiają się w ich otoczeniu. Do najbardziej powszechnych z nich należą: 

• alergia pokarmowa, 
• alergia skórna, 
• alergia środowiskowa.  

W zależności od rodzaju alergii, która pojawia się u naszego psa, należy dobrać odpowiednie leczenie i środki ostrożności. Po zauważeniu niepokojących objawów zaleca się niezwłoczną wizytę u weterynarza, w celu sprecyzowania, co uczula naszego pupila. 

Problem, z jakim może spotkać się właściciel psa z alergią to długi czas potrzebny na postawienie rzetelnej diagnozy. Alergii nie da się bowiem zdiagnozować na pierwszej wizycie. Kolejną trudną do przyjęcia informacją jest fakt, że nie da się wyleczyć psa z alergii. Za pomocą środków farmakologicznych lub innych terapii można jedynie chwilowo zapobiegać jej uciążliwym skutkom. Właściciel psa z alergią zobowiązany jest do odpowiedniego postępowania z czworonogiem. Aby jednak móc się nim właściwie zająć, należy dowiedzieć się, na jaki rodzaj alergii cierpi nasz kompan.

Alergia pokarmowa

To, czym karmimy naszego psa, jest bardzo ważne. Najczęstszym rodzajem żywności, która uczula liczną grupę czworonogów, jest mięso drobiowe lub wieprzowe, a także różnego rodzaju produkty wysoko przetworzone, jak gotowe karmy, które producenci “wzbogacają” o barwniki, substancje konserwujące czy polepszacze smaku. U psów nierzadko pojawia się również reakcja alergiczna na zboża, ziemniaki i ryż. 

Należy obserwować naszego czworonożnego przyjaciela, czy po zjedzeniu, któregoś z wymienionych składników pojawiają się niepożądane objawy alergii. Przejawiają się one najczęściej poprzez wymioty i biegunki oraz intensywny świąd. Może się także zdarzyć, że alergia pokarmowa będzie przejawiała się nieprzyjemnym zapachem z uszu lub nadmiernym wydzielaniem woskowiny. Alergia pokarmowa może objawiać się również zapaleniem zewnętrznego przewodu słuchowego.

Opisywany rodzaj alergii u psa jest trudny do zdiagnozowania — ciężko odróżnić alergię pokarmową od nietolerancji pokarmowej. Aby stwierdzić uczulenie na którykolwiek ze składników pokarmowych, należy wykonać dokładny wywiad z opiekunem oraz wdrożyć dietę eliminacyjną.

Alergia skórna

Alergia skórna często nazywana jest alergią kontaktową. Związana jest ona z uczuleniem na substancję lub czynnik, który miał bezpośredni kontakt ze skórą psa. Pupila mogą uczulać różne preparaty, które są aplikowane na akcesoria dla psów, jak np. ochronne obroże lub zabawki. Oprócz tego alergia skórna może pojawić się po zetknięciu skóry z jakąś rośliną, którą zainteresował się czworonóg podczas spaceru lub po bezpośrednim kontakcie ze środkami czystości, stosowanymi w domu. 

Alergię skórną można zidentyfikować w prosty sposób, ponieważ ma ona charakter miejscowy.  Przejawia się intensywnym świądem i drapaniem pupila. U niektórych psów można zaobserwować charakterystyczną wysypkę w miejscu kontaktu z uczulającą substancją.

APZS, czyli alergiczne pchle zapalenie skóry

Bardzo częstą alergią skórną, która pojawią się u psów, jest alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS). To specyficzne uczulenie powstające po kontakcie skóry psa z białkiem, występującego w ślinie pcheł. Reakcja alergiczna może nastąpić nawet tedy, gdy pupil miał kontakt tylko z jednym owadem. 

Ten rodzaj alergii przejawia się swędzeniem skóry oraz bardzo gwałtownym, intensywnym drapaniem się psa. Skutkiem nieprzyjemnych objawów mogą okazać się niebezpieczne rany, powstające na skórze pupila.

Alergia środowiskowa

Alergia środowiskowa zwana jest również alergią wziewną, która przejawia się atopią, czyli atopowym zapaleniem skóry (AZS). Jest to choroba uwarunkowana genetycznie, która powstaje na skutek nadwrażliwości na alergeny typu I. Może mieć charakter tylko sezonowy, ze względu na te alergeny, które pojawiają się o określonej porze roku lub trwać nawet przez cały rok. Alergia środowiskowa przyczynia się do powstawania zmian skórnych u psów.

AZS wiąże się z uczuleniem na różne alergeny wziewne u zwierząt, jak np. roztocza spiżarniane lub kurz domowy, bądź trawy — w tym, żyto, pleśń, roślinne alergeny (np. czerwona koniczyna lub babka lancetowata), a także pyłki drzew. Najczęściej uczulającymi pyłkami, są jesion, brzoza, topola czy dąb.

Pierwsze oznaki AZS można zauważyć już w najmłodszych latach życia psa (najczęściej ujawniają się one do 4 r.ż.) Należy jednak pamiętać, że pies, podobnie jak człowiek, może nabyć alergię także w późniejszych latach.  

Atopikiem może być każdy pies, jednak atopia jest chorobą, która bardzo często jest związana z rasą psa i uwarunkowaniami genetycznymi. Psy, u których ryzyko AZS jest znacznie wyższe, to:

·        buldogi,

·        cocker-spaniele,

·        owczarki niemieckie,

·        bulteriery,

·        west highland white terriery,

·        labradory.

AZS objawia się przede wszystkim świądem i drapaniem psa, które w konsekwencji doprowadza do uszkodzenia skóry. To, że nasz pupil jest atopikiem, może objawiać się ponadto:

·   problemami z sierścią: intensywnym jej gubieniem, matowością, przebarwieniami lub łupieżem;

·        wylizywaniem łap i pachwin oraz zaczerwienieniem skóry w tych obszarach;

·        częstym drapaniem się po brzuchu;

·        zapaleniem spojówek;

·        zaczerwienioną okolicą pyska.

Atopia jest bardzo trudnym rodzajem alergii — zarówno pod względem diagnozy, jak i terapii. Do jej stwierdzenia niezbędne są testy alergiczne, eliminacje potencjalnych czynników uczulających, a w niektórych przypadkach należy przeprowadzić cytologię i zeskrobinę z miejsc objętych alergicznymi zmianami.

W momencie, kiedy pies cierpi na alergię środowiskową, zadaniem właściciela jest zapewnienie mu odpowiedniej ochrony przed kontaktem z alergenami. Sprowadza się to do częstych kąpieli przy użyciu specjalistycznych szamponów, których celem jest zapewnienie równowagi skóry pupila. Zaleca się ponadto ograniczenie lub skrócenie czasu spędzanego na spacerach, kiedy koszone są trawy. Ważne jest regularne sprzątanie kurzu domowego oraz częste pranie legowiska pupila, zmienianie jego posłania, koców i odświeżanie kojca. W sytuacji kiedy pies jest uczulony na roztocza spiżarniane, zalecanym rozwiązaniem jest wydzielanie konkretnej ilości suchej karmy i mrożenie jej przez kilka dni przed samym podaniem.

Alergia u psa — jak leczyć?

Kiedy podejrzewamy, że u naszego psa występuje jakakolwiek alergia, należy zadziałać bezzwłocznie. Ważne jest, aby wykluczyć inne choroby, które mogą objawiać się w podobny sposób — np. dermatozy. Weterynarz powinien bardzo dokładnie zbadać pupila i zlecić konkretne badania, w tym także biopsję skóry. 

Sposobów leczenia alergii u psa jest wiele, a wszystko zależy od jej rodzaju i tego, co ją wywołuje. Stosowanie są m.in.: leki antyhistaminowe, przeciwgrzybiczne, sterydy, antybiotyki, wszelkie lekarstwa podawane miejscowo lub kąpiele lecznice, zlecone przez lekarza. 

Bardzo często weterynarz kieruje psa na testy alergiczne. Mogą to być testy z krwi, skórne czy nawet molekularne testy alergiczne. Ich dobór zależy od podejrzeń lekarza oraz objawów występujących u czworonoga. Koszt testów w kierunki alergii u psa sięgać może od kilkuset do nawet 1000 zł.  

Alergie u psa — domowe sposoby, aby pomóc pupilowi

Aby pomóc psu w walce ze wszelkimi reakcjami alergicznymi, należy wyeliminować z jego otoczenia wszystkie substancje, które potencjalnie mogą mu szkodzić. Szczególną ostrożność należy zachować podczas spacerów, kiedy pies narażony jest na działanie wielu niebezpiecznych czynników. Dodatkowo trzeba zadbać o to, aby pupil przebywał w czystym otoczeniu — tutaj ważne jest zwracanie uwagi na higienę legowiska, zabawek i innych akcesoriów, z którymi ma styczność. 

Kiedy podejrzewamy alergię pokarmową lub jest już ona stwierdzona, należy bardzo dokładnie pilnować diety naszego czworonoga. Właściciel powinien zadbać o to, co je jego pupil. Wszelkie instrukcje oraz niedozwolone do jedzenia produkty powinny zostać ponadto przekazane osobom, którym pies często jest oddawany pod opiekę.

Artykuł Alergia u psa: pokarmowa, skórna i środowiskowa. Wszystko co trzeba wiedzieć pochodzi z serwisu Petsy.